ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΥΧΕΙ...
ΚΙ ΑΝ ;
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΝΝΑ ΑΝΑΓΚΗΣ ;
ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΔ : Παναγιώτα Βασιλοπούλου - Δημοσιογράφος ΕΣΔ
Η αλήθεια είναι , πως δεν πάει ο νους μας πως μπορεί να βρεθούμε σε ένα τέτοιο γεγονός , μια ''ΓΕΝΝΑ ΑΝΑΓΚΗΣ '', αλλά αν μας τύχει , ξέρουμε πως να βοηθήσουμε χωρίς να βλάψουμε την εγκυμονούσα και το έμβρυο ;
Μια μεγάλου μεγέθους αγχωτική κατάσταση , ή αν βρεθούμε αντιμέτωποι με έναν πρόωρο τοκετό, ή αν ήρθε η ώρα του τοκετού και δεν υπάρχει χρόνος μέχρι να πάμε την εγκυμονούσα σε κάποιο Νοσοκομείο , πως θα καταλάβουμε πως έχουν έρθει τα σημάδια για το τι θα ακολουθήσει;
Σε περίπτωση που εγκυμονούσα , συνδυάζει σύμπτωμα πόνου χαμηλά στη μέση της και παράλληλα σε τακτά χρονικά διαστήματα , έντονους πόνους χαμηλά στην κοιλιά , ή υπάρχουν σταγόνες από αίμα και υγρά που έχουν μια πηχτή μορφή , ή το πιο σύνηθες , “”σπάσουν τα νερά “'.
ΦΑΣΗ 1η :
Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι η ψυχραιμία , πάνω από όλα και το κυριότερο. Αν υπάρχει στη διάθεση μας ένα ψαλίδι ή ένα μαχαίρι , τα αποστειρώνουμε με οινόπνευμα ή σε καυτό νερό. Σε περίπτωση που έχουμε ταινία φαρμακείου θα χρειαστούν τρία κομμάτια ίσου μεγέθους , περίπου πιο μεγάλο από την παλάμη μας .
Τοποθετούμε την μέλλουσα μητέρα , στον πιο καθαρό χώρο που θα μπορέσουμε να έχουμε . Αν υπάρχει ζεστό νερό , θα είναι το ιδανικό , ένα στοιχείο υπέρ μας . Η καθαριότητα των χεριών μας και όσων θελήσουν να βοηθήσουν , πρέπει να είναι πολύ σχολαστική και σε περίπτωση που κάποιος είναι ασθενής από ίωση , ή τα χέρια του έχουν πληγές , ας μην λάβει μέρος στην διαδικασία γιατί είναι πηγή για μόλυνση και για τη μητέρα και για το έμβρυο που έρχεται στην ζωή .
Τα συμπτώματα αρχίζουν να αυξάνονται, το αίμα γίνετε πιο πολύ , η συστολή της μήτρας κρατάει από 10 έως 20 λεπτά . Όπως γίνεται ανά τους αιώνες και λένε '' σε πόσες ΄ώρες γέννησες '' να είμαστε προετοιμασμένοι πως αυτή η διαδικασία μέχρι εδώ , μπορεί να κρατήσει από σύντομο χρονικό διάστημα , ή έως και πάρα πολλές ώρες .
( αυτά όλα στο πλαίσιο που η κατάσταση είναι ανάγκη να γίνει η γέννα οπωσδήποτε σε αντίξοες συνθήκες , όπως , μέσα σε ένα αεροπλάνο , μέσα σε ένα σπίτι απομακρυσμένο και αποκλεισμένο από χιόνια , τι ή έναν χώρο πολύ μακριά από νοσοκομείο ή από κάποιον γιατρό , γενικά που δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση , σε σχέση με τις συνθήκες τις αντίξοες και πρέπει να αναλάβουμε να βοηθήσουμε όσο περισσότερο πιο σωστά γίνετε )
ΦΑΣΗ 2η :
Η στάση που θα πρέπει να έχει η μητέρα , είναι να είναι με την πλάτη ξαπλωμένη, μαζεμένα τα γόνατα στην κοιλιά της πιάνοντας τα γόνατα με τα χέρια της σφιχτά και να παίρνει πολλές ανάσες , που όμως θα πρέπει να κάνει μικρά διαλείμματα ανάπαυσης ανάμεσα στις ανάσες , όπου το κεφάλι της πρέπει να το έχει σκυφτό , θαρρείς πως θα αγγίξει τα γόνατα της . Θα ΣΚΥΒΕΙ λοιπόν το κεφάλι μπροστά και θα κρατάει την αναπνοή της όσο περισσότεροι . Καλό θα είναι να την ενθαρρύνουμε με φράσεις 'και με ηρεμία “ Μην ανησυχείς , και μην φοβάσαι '' έστω κι αν η δική της καρδιά ξέρουμε πως κοντεύει να σπάσει , το ίδιο κι η δική μας καρδιά , αλλά παλεύουμε να μην το δείξουμε .
'' Μόλις πολύ ή λίγο νερό αρχίσει να τρέχει από τη μήτρα , να μην φοβηθούμε , είναι το υπόλοιπό υγρό από το όπως λέγετε ''Έσπασαν τα Νερά'' ( η συνεχεία δηλαδή από την πρώτη φάση
Είναι ώρες αγωνίας και φόβου μαζί και σε ένα περιβάλλον που δεν παρέχει τις ανέσεις ενός νοσοκομείου ή Κέντρου Υγείας , που με γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό το κλίμα θα ήταν ανάλογο.
Όμως τώρα , αυτά είναι όσα έχουμε , είμαστε μπροστά στο ξαφνικό συμβάν και πρέπει να αποδεχθούμε πως αυτή είναι όμως η πραγματικότητα . Έχουμε πια να φέρουμε εις πέρας έναν τοκετό , θέλοντας και μη .
Προσπαθούμε με τρυφερότητα και με λόγια όπως , θα τα καταφέρουμε , θα έχεις σε λίγο το μωρό σου στην αγκαλιά, φράσεις που να μπορέσουμε΄ να κάνουμε την μητέρα να αποβάλλει κάποιες ποσότητες άγχους και στην καλύτερη των περιπτώσεων να είναι ήρεμη .
Η αρχή του τοκετού ξεκινά , όταν ένα μικρό εξόγκωμα , φανεί . Βάζουμε την μητέρα να πάρει θέση τοκετού , δηλαδή τι σημαίνει , ξαπλώνει ανάσκελα με τα γόνατα λυγισμένα και τους γλουτούς , πολύ κοντά στην άκρη ενός τραπεζιού ή κρεβατιού.
Υπάρχει κι ένας δεύτερος τρόπος , η μητέρα αν νιώθει πως έχει δυνάμεις , μπορεί να πάρει τη στάση , ανακούρκουδα που λέμε , θα είναι καλύτερη η θέση αυτή !
ΦΑΣΗ 3η :
''Η ΏΡΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ '' είναι μια πραγματικότητα τώρα πια .
Το μωρό για να βγει πιο εύκολα και πιο απαλά , η μητέρα θα πρέπει να παίρνει , μικρές ανάσες , με το στόμα της ανοιχτό , αν παίρνει μεγάλες ανάσες ή ζορίζετε , αυτό θα την εξαντλήσει , θα τις εξηγούμε πως πρέπει να παίρνει ήρεμες ανάσες το γράφω πάλι , με το στόμα ανοιχτό , για να χαλαρώσουν οι μυς που έχουν συσπάσεις , με αποτέλεσμα , να μην στρεσάρει το σώμα της. Οι ήρεμες ανάσες έχουν την ικανότητα να προκαλούν χαλάρωση στους μυς και στο νευρολογικό σύστημα , ώστε να γίνει όσο πιο ανώδυνα γίνεται ο τοκετός.
Αν στην διαδικασία της γέννας εμφανιστούν από τον πρωκτό λόγο πίεσης , έντερα ή ότι άλλο , σκουπίστε το από πάνω προς τα κάτω με προσοχή .
Συνεχίζουμε να ενθαρρύνουμε τη μητέρα και να τονώνουμε το ηθικό της . Όταν βγει το κεφάλι , δεν σημαίνει πως πάντα βγαίνει πρώτα το κεφάλι στη γέννα.
Αν όμως βγει , με καθαρά πανιά καθαρίστε το πρόσωπο ώστε να φύγουν οι μεμβράνες .
Σε περίπτωση που ο ομφάλιος λώρος είναι γύρω από το λαιμό του βρέφους , βγάλτε τον περνώντας τον πάνω από το κεφάλι του ή τον ώμο του.
Κρατάμε απαλά το κεφάλι του μωρού , στην παλάμη μας , και μόλις εμφανιστούν οι ώμοι του , πιάνεται το βρέφος από τους ώμους , και το σηκώνουμε κοντά στην κοιλιά της μητέρας.
Να έχετε υπόψιν σας εδώ σε αυτό το σημείο πως θέλει μεγάλη προσοχή , γιατί το βρέφος γλιστράει μιας και ήταν μέσα σε ένα γεμάτο από υγρό σάκο στην μήτρα της μητέρας του, και με βλέννες μαζί .
Πριν κάνουμε οτιδήποτε τώρα , βεβαιωνόμαστε , πως ο ομφάλιος λώρος δεν είναι τεντωμένος . Ακουμπήστε το βρέφος ανάμεσα στα πόδια της μητέρας του , αλλά με το κεφάλι του βρέφους πιο χαμηλωμένο από το σώμα του .
Σε περίπτωση που δεν φανεί πρώτο το κεφάλι ή οι ώμοι του και περάσουν τρία λεπτά και δεν γίνει τίποτα τραβάμε τότε απαλά το βρέφος από τους ώμους μόνοι μας .
Δένουμε ένα πανί με ενωμένα τα πόδια του βρέφους στο σημείο των αστραγάλων και το γυρίζουμε ανάποδα με το κεφάλι κάτω για να αποβάλλει το σώμα του όλα τα υγρά που είχε στη μήτρα της μητέρας του . Να βγουν λοιπόν τα υγρά από τη μύτη και το στόμα και τα αυτιά . Καθαρίστε το γρήγορα και μόλις κλάψει ( σε περίπτωση που δεν κλάψει το βαράμε απαλά στην πλάτη όπως είναι στην ανάποδη θέση ή δώστε του το φιλί της ζωής ώστε να πάρει την πρώτη ανάσα ) , το βάζετε στην αγκαλιά της μητέρας του .
ΦΑΣΗ 4η :
Τοποθετούμε τη μητέρα να ξαπλώσει ανάσκελα με τα πόδια της ανοιχτά για να βγει από την μήτρα ο υπόλοιπος ομφάλιος λώρος ( περιμένουμε έως και δέκα λεπτά . Μόλις βγει , αφού αρχίσει να παίρνει ένα χρώμα άσπρο , αντί του μπλε , καταλαβαίνουμε πως δεν στέλνει αίμα στο μωρό .
Εδώ θέλει την πιο μεγάλη προσοχή μας . Δένουμε με τις γάζες ή λωρίδες από ύφασμα , όπως ανέφερα στην αρχή , 15 εκ. από τον ομφαλό του μωρού , μετά δέστε ένα κομμάτι περίπου στα 20 εκ. από τον ομφαλό του μωρού . Να είστε απόλυτα σίγουροι , πως το πρώτο είναι πολύ καλά δεμένο , γιατί αλλιώς θα χάσει αίμα το μωρό.
Εδώ είναι που χρειαζόμαστε το αποστειρωμένο ψαλίδι ή μαχαίρι, για να κόψουμε το λώρο ανάμεσα στα δύο δεσίματα . Βάζουμε μια αποστειρωμένη γάζα ή ένα πολύ καθαρό κομμάτι ύφασμα πάνω στα κοψίματα . Αφήστε τη για 15 λεπτά και μετά ελέγξτε αν έχει σταματήσει το αίμα. Δένουμε ακόμα μια γάζα πιο κοντά στο μωρό , περίπου στα 10εκ.
Πλύνετε την μητέρα , φροντίστε την και αν θέλει μπορεί να κοιμηθεί αν νιώθει καταβεβλημένη , με το μωρό της στην αγκαλιά της .
Διόλου εύκολη διαδικασία , αλλά ' '' Ανάγκα και θεοί πείθονται '', και μαζί με τους Θεούς κι εμείς θα πεισθούμε ΓΙΑ ΤΟ πόσο γενναία μπορούμε να φερθούμε όταν πια δεν έχουμε κι άλλη επιλογή !!!!!!
ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΔ: Παναγιώτα Βασιλοπούλου – Δημοσιογράφος ΕΣΔ
