Πληροφορική Κουφόπουλου

Πληροφορική Κουφόπουλου
Πληροφορική Κουφόπουλου

 ''ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ '' Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ 

 ''ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ '' Εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ 
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΔΑΡΑ

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: To 2o μέρος το...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: To 2o μέρος το...: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30 ΗΜΕΡΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ , η έρευνα της Δημοσιογράφου , Αστυνομικής & Δικαστικής Ρεπόρτερ Παναγιώτα Βασιλοπούλου συνε...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: To 2o μέρος του Ρεπορτάζ για την Υπόθεση της 35χρονης που έριξε το παιδί της στο κενό μετά από έρευνα της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30 ΗΜΕΡΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ , η έρευνα της Δημοσιογράφου , Αστυνομικής & Δικαστικής Ρεπόρτερ Παναγιώτα Βασιλοπούλου συνεχίζεται με Αποκλειστικότητες και σας ενημερώνουμε για τα νεότερα. 

Πραγματικά τώρα ; Δεν πάει πουθενά το μυαλό μας στο τι οδήγησε την μητέρα σε αυτή την πράξη ; Δεν πάει πουθενά το μυαλό μας ; Να πετάξει το παιδί της με σύνδρομο Down από την ταράτσα και έπειτα να πέσει και η ίδια;
Δυστυχώς κανείς δεν θα κάτσει στο εδώλιο σε αυτή την υπόθεση ..


ΜΕΡΟΣ Β' Του Ρεπορτάζ μου : 
Επειδή , δεν μπορώ δεοντολογικά να εισχωρήσω δημοσιογραφικά σε πληροφορίες προσωπικών δεδομένων , σε σχέση με το ρεπορτάζ της 35χρονης μητέρας που έριξε το 5χρονο κοριτσάκι της από την ταράτσα και μετά έπεσε κι εκείνη στο κενό , είναι σαν να παραβιάζω τον Δημοσιογραφικό Κώδικα και οι περισσότερες πληροφορίες είναι περιττές γιατί δεν έχω στόχο να γράψω ένα θρίλερ αλλά να δώσω στο ρεπορτάζ μου τις διαστάσεις του ζητήματος . Θα μείνω στο να εξετάσω ποιες πληροφορίες είναι χρήσιμες ώστε να περαστούν σημαντικά μηνύματα . 
* Είμαι λοιπόν σε ανοιχτή επικοινωνία με τις Αρχές  της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Βορειοανατολικής Αττικής. 


Σύμφωνα με τη σκιαγράφηση του προφίλ της μητέρας πρώτα , πρώτα , αν η μητέρα δεν αγαπούσε το παιδί της θα οργάνωνε ένα έγκλημα ώστε να απαλλαγεί από αυτό , σε μια στιγμή απελπισίας , γι΄αυτό δεν νομίζω πως θα οδηγήσω το ρεπορτάζ μου στην σωστή ανάλυση . Η μητέρα αυτή πήρε μαζί της το πρόβλημα της δίνοντας κι η ίδια τέλος στη ζωή της , συνεπώς βαδίζω σε άλλες προσεγγίσεις πιο ουσιαστικές .

Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες από το αποκλειστικό Αστυνομικό μου Ρεπορτάζ , το παιδί δεν πήγαινε σχολείο, μένει λοιπόν να συνεχίσω την έρευνα μου στο αν το παιδί επειδή ήταν ηλικίας 5 ετών λογικά θα έπρεπε να πηγαίνει νήπιο , δεν γνωρίζουν όμως αν η μητέρα δεν είχε στείλει το παιδί σχολείο , έτσι μένει αναπάντητο αυτό το σοβαρό ερώτημα για το αν η μητέρα δεν έστειλε το παιδί σχολείο διότι θα είχαμε στοιχεία για το αν το παιδί και μητέρα θα είχαν μια έγκαιρη παρέμβαση στα προβλήματα που δημιουργεί μια αναπηρία όπως το σύνδρομο Down , για να εμβαθύνω περισσότερο στο θέμα , σημαντικό στοιχείο θα ήταν αν γνωρίζαμε , αν το παιδί είχε νοητική υστέρηση και έπρεπε να πάει σε ειδικό σχολείο , όπου το προσωπικό του σχολείου είναι εξειδικευμένο σε τέτοιες καταστάσεις , καλύπτοντας όλο το φάσμα της έγκαιρης παρέμβασης συνεπώς θα είχαν υποψιαστεί οι ειδικοί αν επρόκειτο η μητέρα να προβεί σε αυτή την πράξη να ρίξει το παιδί από την ταράτσα κι έπειτα να αυτοκτονήσει .
Επίσης ο ιατροδικαστής σύμφωνα με νεότερα στοιχεία έχει βεβαιωθεί πως δεν μιλάμε για κάποια ανθρωποκτονία αλλά καθαρά για αυτοκτονία .
Πραγματικά τα ΜΜΕ έχουν ήδη κάνει αναφορά για το ότι η μητέρα είχε ψυχολογικά προβλήματα , κάτι που από τις αστυνομικές αρχές , μέχρι στιγμής η μητέρα δεν έβλεπε κάποιον ειδικό συνεπώς είναι η πληροφορία αυτή ακόμα υπό έρευνα κι έτσι είναι ατόπημα να αναφέρονται σε ψυχολογικά προβλήματα της μητέρας .
Ένα ακόμα στοιχείο που μένει να έχω απάντηση σύντομα είναι αν η μητέρα άφησε κάποιο σημείωμα πριν προβεί στην άσχημη αυτή κατάληξη κι εδώ να τονίσω πως είναι λάθος η χρήση της λέξης '' αποτρόπαια πράξη '' μιας και μιλάμε ''για την τραγική κατάληξη'' μιας τραγωδίας που ζούσε η μητέρα που έχει τη μορφή κοινωνικού αποκλεισμού και στιγματισμού που η κοινωνία έχει ως νοοτροπία ως προς τα παιδιά με εμφανές αναπηρίες .
Η Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Βορειοανατολικής Αττικής είναι στην διάθεση μου να με βοηθήσει για τη διεξαγωγή του ρεπορτάζ μου , διότι κανένας δημοσιογράφος δεν έσκυψε επί της ουσίας πάνω από την υπόθεση αυτή και κανένα ΜΜΕ δεν προέβη σε τόσο μεγάλη έρευνα επί του προβλήματος που αντικατοπτρίζει την κοινωνική διάσταση , οικογενειών που έχουν παιδιά με αναπηρία .
Συνεπώς μόλις έχω όλες τις απαντήσεις θα γράψω περισσότερες τοποθετήσεις για την υπόθεση .

Έτσι λοιπόν , έχω ερωτήσεις που ίσως οι απαντήσεις βρίσκονται στις ίδιες τις ερωτήσεις . Γιατί τα ρεπορτάζ αναφέρουν ΄΄Κανείς δεν ξέρει τι οδήγησε την μητέρα στην ''αποτρόπαια'' πράξη;
Όμως κανένα ΜΜΕ δεν έκανε κάποια προσέγγιση για την είδηση , ώστε να αναφερθούν πολλοί πιθανοί λόγοι ! Δυστυχώς.
  • Από την τοπική κοινωνία ρώτησε κανείς την μητέρα τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω;
    - Η διάγνωση για το σύνδρομο Down ήταν μια ήπια αναπηρία ή βαριά αναπηρία ;
  • Ειλικρινά είχε υποστηρικτές δίπλα της η μητέρα ; Από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και του συγγενικού περιβάλλοντος της ;
  • Ποια ήταν η νοοτροπία της τοπικής κοινωνίας ;
  • Τι προβλήματα αντιμετώπιζε η μητέρα σε σχέση με το ανάπηρο παιδί της και ποιος την στήριξε επί της ουσίας ;
    Αυτά τα ερωτήματα έπρεπε να απαντηθούν πριν συμβεί το κακό και να μη τα λέμε εκ των υστέρων με τίτλο ΄΄Τι οδήγησε την μητέρα στην ΄΄αποτρόπαια'' πράξη. Να μην ξεχνάμε πως σε μια διαβολική στιγμή είμαστε όλοι εν δυνάμει δολοφόνοι .
Τι ξέρει το κοινό για τη ''Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού με αναπηρία΄΄;
Αυτή η μητέρα έπεσε στο κενό , το κενό που συμβολικά είναι όλα τα ζητήματα που δεν έχουμε σκύψει πάνω τους . Μην φερόμαστε λοιπόν σαν Άγιοι κατακρίνοντας , χωρίς να αποσαφηνίσουμε και να θέσουμε στο τραπέζι το ζήτημα ώστε να μην έχουμε τέτοιες άλλες δυσάρεστες ειδήσεις . Ποια δικαιώματα της καταπατήθηκαν και δεν είχε καμία ενίσχυση της προστασίας των Δικαιωμάτων του ανάπηρου παιδιού της;
Το κοινό οφείλει να γνωρίζει πως η '' Διεθνής Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ , αποτελεί το πρώτο Νομικά δεσμευτικό Διεθνές μέσο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα .
Λόγο του Δικαστικού Ρεπορτάζ , οφείλω να έχω νομική κάλυψη στο ρεπορτάζ μου , από τις επιστημονικές γνώσεις που έχω .

Έτσι λοιπόν παραθέτω η Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία έχουν τις εξής κατευθυντήριες αρχές :

  1. Ο σεβασμός της έμφυτης αξιοπρέπειας , της αυτονομίας , που περιλαμβάνει την ελευθερία να κάνει δικές του επιλογές και την ανεξαρτησία των προσώπων
  2. Απαγόρευση των Διακρίσεων
  3. Η πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή και ένταξη στην κοινωνία.
  4. Ο Σεβασμός της διαφορετικότητας και η αποδοχή των ατόμων με αναπηρία ως προς το μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας της ανθρωπότητας .
  5. Ισότητα ευκαιριών
και θα πάω στο
8. Ο σεβασμός των αναπτυσσόμενων ικανοτήτων των παιδιών με αναπηρία και ο σεβασμός για το δικαίωμα των παιδιών με αναπηρία ν διατηρούν την ταυτότητα τους .

Έτσι λοιπόν βλέπουμε την κοινωνική διάσταση της προσέγγισης της αναπηρίας .

Επίσης στο Άρθρο 1 ορίζεται πως :

'' Στα άτομα με αναπηρία συμπεριλαμβάνονται άτομα με μακροχρόνιες σωματικές , νοητικές , πνευματικές ή αισθητηριακές βλάβες , οι οποίες σε αλληλοεπίδραση με διάφορα εμπόδια δύναται να παρεμποδίσουν την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή τους στην κοινωνία σε ίση βάση με τους άλλους'''

Και ρωτώ , απορούμε λοιπόν ακόμα τι ήταν αυτό που οδήγησε την μητέρα στην τραγωδία ; Ή η τραγωδία που ζούσε και βίωνε στο πετσί της την οδήγησε σε αυτή την αναπάντεχη τροπή;

Απλώς αυτή η Είδηση είναι η απόδειξη των όσων μεγάλων προβλημάτων βιώνουν οι οικογένειες με παιδιά με αναπηρία , η είδηση λοιπόν θα ξεχαστεί , είναι όμως το εφαλτήριο για να σκύψουμε επαναλαμβάνω την αναζήτηση λύσεων σε ένα τόσο σε βαρύτητα σοβαρό ζήτημα .

Κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάχτυλο μας ! Μέσα μας το ξέρουμε αυτό , ας έρθει η ώρα να το παραδεχθούμε στον ίδιο μας τον εαυτό για να γίνουμε καλύτεροι πολίτες στην προσέγγιση της αναπηρίας , μόνο τότε θα γίνει το πρώτο βήμα για γνώση και ενημέρωση ώστε να ξεκινήσουμε την διαδρομή, μια ορθή διαδρομή αποτελεσματικών παρεμβάσεων και λύσεων .
Παναγιώτα Βασιλοπούλου : Αποκλειστικό ρεπορτάζ : Αστυνομικός & Δικαστικός Ρεπόρτερ στην Εγκληματολογία – Σπουδές στη Σχολική Ψυχολογία

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Νέα Δεδομένα γ...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Νέα Δεδομένα γ...: Θα έπρεπε  να σχηματιστεί δικογραφία ΄΄σε αυτό το έγκλημα'' προς όλους τους ηθικούς αυτουργούς της κοινωνίας .. Μέρος Α' ...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 30Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Νέα Δεδομένα για την Υπόθεση της 35χρονης που έριξε το παιδί της στο κενό και έπεσε και η ίδια, μετά από έρευνα της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Θα έπρεπε  να σχηματιστεί δικογραφία ΄΄σε αυτό το έγκλημα'' προς όλους τους ηθικούς αυτουργούς της κοινωνίας ..
Μέρος Α'
Το Παιδί ήταν το θύμα , η μητέρα η φερόμενη ως ''Δράστης'' , αλλά ο δράστης της ''μητέρας'' ποιος ήταν ;


Ο τίτλος του ρεπορτάζ  όλων των ΜΜΕ ήταν
'' Τραγωδία στην Πεύκη : Μητέρα πέταξε το παιδί της από την ταράτσα και αυτοκτόνησε ΄΄ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ''

Μια είδηση που δεν αναλύθηκε από τα ΜΜΕ , την άφησαν να προσπεράσει χωρίς να σταθούν πάνω από την υπόθεση και να εμβαθύνουν στην είδηση αυτή , σε κάποιους σοβαρούς παράγοντες κι έτσι καλούμε να την αναλύσω δημοσιογραφικά και να σταθώ στην είδηση αυτή ώστε να αναλύσω όλες τις διαστάσεις .

Η είδηση ήταν πως στις 11:40 στις 2/01/2020 ημέρα Πέμπτη , μια 35χρονη μητέρα πέταξε το 5χρονο κοριτσάκι της από την ταράτσα της πολυκατοικίας επί της οδού Κολοκοτρώνη 67 και εν συνεχεία πήδηξε κι η ίδια στο κενό . Και παιδί και μητέρα βρήκαν φρικτό θάνατο . Οι πρώτες πληροφορίες που βγήκαν στην δημοσιότητα ήταν πως η 35χρονη μητέρα ήταν σε διάσταση με τον σύζυγο της και αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, σημειώνεται πως το 5χρονο κοριτσάκι ήταν ΑΜΕΑ , είχε σύνδρομο Down .
Το έλλειπες ρεπορτάζ είναι εμφανές , λίγα λόγια , φτωχό και βλέπουμε μια αναπαραγωγή της είδησης αυτό που εμείς οι αστυνομικοί και δικαστικοί ρεπόρτερ, λέμε ( copy news) αντιγραφή της είδησης δηλαδή . Φυσικά εκ των υστέρων τα ΜΜΕ παρουσίασαν τις μαρτυρίες του παππού , πεθερού της 35χρονης και γειτόνων . Όπου όλοι είχαν άποψη για την τραγωδία και μιλούσαν ως ειδήμονες .



Ερευνώντας την υπόθεση  η ίδια και μιλώντας με τις Αστυνομικές Αρχές του που έχουν αναλάβει την υπόθεση , με την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας  Βορειοανατολικής Αττικής , όπου ήταν ευγενέστατοι , και πρόθυμοι να με βοηθήσουν λόγο της ιδιότητας μου του Αστυνομικού & Δικαστικού Ρεπόρτερ στην Εγκληματολογία , συνέλεξα μερικά στοιχεία που οφείλω να τα παραθέσω στο Ρεπορτάζ μου .
Η πρώτη μου ερώτηση ήταν αν η μητέρα δεχόταν ψυχολογική υποστήριξη από κάποιον ειδικό και μου απάντησαν πως η μητέρα δεν δεχόταν υποστήριξη , είναι ερευνημένο και γραμμένο στη δικογραφία.

Η δεύτερη ερώτηση μου ήταν αν όντως ήταν αυτοκτονία κι όχι ανθρωποκτονία , κάποιος δηλαδή να έριξε το παιδί και τη μητέρα από την ταράτσα και μου απάντησαν πως μέχρι στιγμής όλα δείχνουν αυτοκτονία αλλά περιμένουν χωρίς να έχουν κλείσει τον φάκελο της υπόθεσης για άλλες τυχών μαρτυρίες .

Η τρίτη ερώτηση μου ήταν αν η μητέρα έμαθε πως πάσχει από κάποια ανίατη ασθένεια και πήρε την απόφαση να πέσει από την ταράτσα πρώτα πετώντας το παιδί κι έπειτα δίνοντας τέλος στη ζωή της μιας και κανείς δεν θα μπορούσε να φροντίσει το ανάπηρο παιδί της όπως αυτή. Η απάντηση ήταν πως κάτι τέτοιο δεν έχει ερευνηθεί.
Συνεπώς θα συνεχίσω να ερευνώ την υπόθεση , γιατί το να γράφουμε μόνο την είδηση δεν είναι αρκετό .

Κι έρχομαι τώρα στις διαστάσεις συνέχειας του Ρεπορτάζ μου .
''Φυσικά και κανείς δεν ξέρει τι οδήγησε την 35χρονη σε αυτή αποτρόπαια πράξη αναφέρουν τα ΜΜΕ . ''

Η χρήση της λέξης '' αποτρόπαια'' είναι όντως για την πράξη της μητέρας  , ή της κοινωνίας , με σοβαρές ελλείψεις τις δομών στήριξης οικογενειών με παιδιά με αναπηρία ώστε να ενταχθούν ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας , ή της νοοτροπίας της κοινωνίας προς τις αναπηρίες που ωθεί με κοινωνικό αποκλεισμό όποια αναπηρία και μήπως όχι της μητέρας ;
Το γράφω αυτό ως ερώτημα , γνωρίζοντας και θέτοντας με τεκμηρίωση , πως όταν το ανάπηρο άτομο και η οικογένεια , βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα ακατανόητο σε νοοτροπία κοινωνικό σύνολο και απορριπτικό περιβάλλον , αυτό από μόνο του οδηγεί στην αύξηση των πιθανοτήτων οξειών αντιδράσεων του ίδιου του ατόμου και της οικογένειας του . Έτσι λοιπόν όλη η οικογένεια βιώνει μια μη ισότιμη στάση της κοινωνίας με τις περισσότερες των περιπτώσεων να δημιουργεί μειονεξία στο παιδί και στους γονείς.
Η μητέρα ήταν νηπιαγωγός , συνεπώς γνώριζε πως το παιδί της που είχε αναπηρία λόγο σύνδρομο Down , δεν θα είχε ίση μεταχείριση με στο να ενταχθεί ισότιμα στο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον . Ήδη όσο αφορά την αναπηρία των παιδιών αυτό και μόνο λόγο της νοοτροπίας του κοινωνικού συνόλου , είναι ήδη μια ΄΄τραγωδία'' που εξ αιτίας της αναπηρίας δεν υπάρχει ισότιμη αποδοχή από το κοινωνικό σύνολο .
Ποιοι είναι λοιπόν οι υπεύθυνοι της ''αποτρόπαιας ΄'' πράξης , η μητέρα ή στην ελλειπή υποστηρικτική κοινωνική δομή , ή και το κοινωνικό σύνολο που δεν αποδέχεται το διαφορετικό ; Εύκολα κολλάει ταμπέλες το κοινωνικό σύνολο και φυσικά θεωρώντας τον εαυτό τους μη ανάπηρους , πιο βολικό είναι να είναι στο περιθώριο το η όποια αναπηρία και στην απομόνωση . Η απόκρυψη της αναπηρίας σε ήπιες περιπτώσεις μπορεί να μείνει αποκρυμμένη , όμως σε πιο βαριές περιπτώσεις δεν είναι εφικτό αυτό .
Παράλληλα όμως ακόμα και οι πολιτικό – κοινωνικές δομές παρεμποδίζουν το ανθρώπινο δικαίωμα ,να δημιουργήσουν ισότιμους πολίτες στην κοινωνία τους ανάπηρους και τους ''φυσιολογικούς'' . Επειδή λοιπόν μιλάμε για μια μονογονεϊκή οικογένεια , μητέρα -παιδί , να σας γνωστοποιήσω πως η απόρριψη και η μη ίση μεταχείριση , δημιουργεί επιστημονικά , στρες , συναισθηματικές διαταραχές λόγο του κοινωνικού μοντέλου προς την αναπηρία . Η μητέρα λοιπόν που ήταν φροντιστής του ανάπηρου παιδιού της , βιώνει αυξημένα επίπεδα στρεσογόνων παραγόντων , που επιστημονικά είναι αποδεδειγμένο .

Η αναπηρία λοιπόν δεν είναι το μόνο που έχει αξία στη ζωή και η κοινωνία χρειάζεται να ενημερωθεί τόσο ώστε να βλέπει , όχι μόνο την αναπηρία του ατόμου , αλλά να βλέπει το άτομο ως μια ύπαρξη που η αναπηρία είναι απλά ένα κομμάτι του και δεν αναιρεί τα όσα μπορεί στο σύνολο του να καταφέρει το άτομο .
Έτσι λοιπόν ένα παιδί ΑΜΕΑ , με διάγνωση ''συνδρόμου Down '' θα ζει στην περιθωριοποίηση , και θα καταπατούνται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του που είναι Θεμελιώδη Δικαιώματα .
Το παιδί με αναπηρία βλέποντας πως δεν καταφέρνει να είναι ίσο προς το σύνολο , θα αναπτύξει μειονεξία ,που θα βγει σε Διαταραχές Συμπεριφοράς και Συναισθηματικών Διαταραχών κ.α που θα τα αναλύσω στο Β΄ Μέρος του δικού μου Ά Μέρους ρεπορτάζ όπου χώνω βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο .
Κλείνω το Α΄ Μέρος του ρεπορτάζ μου με το ότι δεν υπάρχουν κατηγορίες προγραμμάτων για τα άτομα με αναπηρία , με οικονομική ενίσχυση στην κάθε Κοινότητα .
Εμείς οι ειδικοί , γνωρίζουμε πως η έγκαιρη παρέμβαση σε τέτοιες περιπτώσεις αναπηρίας είναι μέριμνα για αποφυγή τέτοιων υποθέσεων . Τα άτομα κι η οικογένεια χρειάζονται κοντά τους ειδικούς ώστε να είναι δέκτες ασφάλειας , εμπιστοσύνης και στήριξης για να ξεπεράσουν με την επιστημονική παρέμβαση το κομμάτι της αναπηρίας .

Θα έδινα λοιπόν την ορολογία ΄΄Του κοινωνικού Εγκλήματος'' όπου δεν υπάρχει η ορολογία εγκληματολογικά , αλλά είναι ένα Έγκλημα που ποτέ δεν θα σχηματιστεί Δικογραφία των ηθικών αυτουργών.
Παναγιώτα Βασιλοπούλου : Αστυνομικός και Δικαστικός Ρεπόρτερ στην Εγκληματολογία με σπουδές και στη Σχολική Ψυχολογία .

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ: Bullying - Ενδοσχολική βία - Εκφοβισμός Ξέρουμε τ...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ: Bullying - Ενδοσχολική βία - Εκφοβισμός Ξέρουμε τ...: Bullying - Ενδοσχολική βία - Εκφοβισμός Ξέρουμε τι είναι ; Μια πλήρη ενημέρωση από Την Προστασία του Πολίτη......... Χρήσιμη ...

Bullying - Ενδοσχολική βία - Εκφοβισμός Ξέρουμε τι είναι ;

Bullying - Ενδοσχολική βία - Εκφοβισμός
Ξέρουμε τι είναι ;Μια πλήρη ενημέρωση από Την Προστασία του Πολίτη.........

Χρήσιμη για Γονείς .. Εκπαιδευτικούς και όχι μόνο ....

Η σχολική βία και ο εκφοβισμός που εκδηλώνεται μεταξύ των μαθητών θεωρείται κοινωνικό πρόβλημα. Ο όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς για να περιγράψει το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού είναι «bullying ». Προέρχεται από το ρήμα « bully» που σημαίνει «πληγώνω ή τρομοκρατώ ή υποχρεώνω κάποιον με τη βία να κάνει κάτι που δεν θέλει».
Αφορά σε μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Αποτελεί φαινόμενο που ενισχύεται από τη λάθος αντιμετώπισή του, καθόσον τα περισσότερα περιστατικά αποσιωπούνται, διότι θεωρείται ότι στιγματίζουν τους θύτες, τα θύματα και το κύρος του σχολείου.
Ωστόσο, το φαινόμενο αυτό έχει πολλές και σοβαρές επιπτώσεις, τόσο στη σωματική και ψυχική υγεία, όσο και στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, ενίοτε με επικίνδυνες συνέπειες και τραγικά αποτελέσματα.

Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις ενδοσχολικής βίας είναι:
  • Χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμοί.
  • Φραστικές επιθέσεις, βρισιές, απειλές, προσβολές.
  • Εκβιασμοί, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων.
  • Κλοπές.
  • Σεξουαλική παρενόχληση, κακοποίηση.
  • Αποκλεισμός από παρέες, παιχνίδια, δραστηριότητες.

Ενδείξεις που πιθανόν να υποδηλώνουν ότι ένα παιδί έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού είναι:

Μειωμένη διάθεση ή άρνηση να πάει στο σχολείο με πρόσχημα αδιαθεσία.
  • Αδικαιολόγητες απουσίες.
  • Απροσδόκητη μαθησιακή πτώση που αποτυπώνεται με βαθμούς που πέφτουν.
  • Στα διαλείμματα περνά το χρόνο του γύρω από τους εκπαιδευτικούς και τα γραφεία.
  • Αλλάζει τις διαδρομές από και προς το σχολείο.
  • Τα ρούχα του είναι συχνά κατεστραμμένα.
  • Έχει σημάδια και μελανιές στο σώμα ή άλλες ενδείξεις επίθεσης και αποφεύγει να εξηγήσει πώς συνέβησαν.
  • Χάνει συχνά τα πράγματά του.
  • Ζητάει συχνά λεφτά.
  • Αρνείται να συμμετέχει σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες
  • Υπάρχουν επίμονες ξαφνικές αλλαγές στη διάθεσή του
  • Παραπονιέται για ψυχοσωματικά προβλήματα.

Ο γονιός οφείλει:
  • Να συζητά με το παιδί του για τα δικαιώματά του, τους κανόνες συμπεριφοράς στο σχολείο και τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου
  • Να ενισχύει τη φιλία και να αναδεικνύει την αλληλεγγύη της παρέας
  • Να ενημερώνεται από του εκπαιδευτικούς για τη συμπεριφορά του παιδιού του εντός του σχολείου
  • Να διαβεβαιώσει το παιδί – θύμα ότι δεν ευθύνεται το ίδιο για ό,τι έχει συμβεί
  • Να του υπενθυμίζει ότι το νοιάζεται και ότι ο ρόλος του είναι να το προστατεύει
  • Να το παροτρύνει σε συζήτηση για σχετικά θέματα και να του εξηγεί ότι η κοινοποίηση περιστατικών δεν αποτελεί «κάρφωμα»
  • Να απευθύνεται έγκαιρα στους εκπαιδευτικούς και στη διεύθυνση του σχολείου
  • Να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού ψυχικής υγείας, εφόσον το κρίνει αναγκαίο

Η προστασία των μαθητών και των σχολείων βρίσκεται μεταξύ των βασικών προτεραιοτήτων του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας και εντάσσεται στον κεντρικό πυρήνα του ενδιαφέροντός της. Στο πλαίσιο αυτό, δεδομένου ότι, το εν λόγω ζήτημα δεν είναι αμιγώς αστυνομικού ενδιαφέροντος, το προσωπικό των αρμοδίων Υπηρεσιών μας έχει διαταχθεί να συνεργάζεται με τους, κατά περίπτωση, αρμόδιους φορείς και να ενεργεί με γνώμονα τη νομιμότητα και στόχο τη διασφάλιση των απαραίτητων συνθηκών ακώλυτης διεξαγωγής της εκπαιδευτικής διαδικασίας, πάντοτε με σεβασμό στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων, για την προστασία αυτών και της δημόσιας περιουσίας.

Για την προστασία των ανηλίκων έχουν συσταθεί και λειτουργούν εξειδικευμένες Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας.
Σε κεντρικό επίπεδο και στη δομή της Διεύθυνσης Δημόσιας Ασφάλειας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας λειτουργεί το Τμήμα Καταπολέμησης Ναρκωτικών & Παραβατικότητας Ανηλίκων, το οποίο αποτελεί επιτελική Υπηρεσία, στρατηγικού χαρακτήρα, στην οποία έχει ανατεθεί, η παρακολούθηση της παραβατικότητας και της θυματοποίησης ανηλίκων.
Σε περιφερειακό - επιχειρησιακό επίπεδο λειτουργούν:
  • Η Υποδιεύθυνση Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής.
  • Το Τμήμα Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης/ΥΔΕΖΙ.
  • Τα Γραφεία Ανηλίκων των Υποδιευθύνσεων Ασφάλειας Ηρακλείου Κρήτης και Πατρών.
Όπου δεν υφίστανται εξειδικευμένες Υπηρεσίες, οι σχετικές αρμοδιότητες ασκούνται κατά περίπτωση από τις Υποδιευθύνσεις Ασφάλειας, τα Τμήματα Ασφάλειας ή τα Αστυνομικά Τμήματα γενικής αρμοδιότητας.

Με το θέμα της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού ασχολείται η Μη Κυβερνητική Οργάνωση "Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού" (ΚΜΟΠ).
Ιδρύθηκε το 1977 από επιστημονικά στελέχη με μακρά εμπειρία σε θέματα κοινωνικής πρόνοιας, συμβουλευτικής και εκπαίδευσης. Σκοπός του Κέντρου είναι η στήριξη της οικογένειας μέσω της παροχής ολοκληρωμένων κοινωνικών υπηρεσιών, η στήριξη ατόμων που απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό, η ανάπτυξη υποβαθμισμένων περιοχών, η επιστημονική έρευνα και η ανάπτυξη τεχνογνωσίας σε θέματα κοινωνικής πολιτικής.
Πληροφορίες για το ΚΜΟΠ και το πρόγραμμα "Live Without Bullying" είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα https://kmop.gr/.


Πηγή :Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη








Παναγιώτα Βασιλοπούλου : Αστυνομικός & Δικαστικός Ρεπόρτερ στην Εγκληματολογία με Σπουδές στη Σχολική Ψυχολογία